 |
| λίγο πριν τα 30....Η μήπως υπάρχει ; |
Και ναι λοιπόν... Ας μην υποκρινόμαστε... ισχύει.. Λίγο οι συνθήκες της εποχής: ανεργία, ανασφάλεια, άγχος... Λίγο το πώς έχουν διαμορφωθεί οι ανθρώπινες σχέσεις " ο καθένας για την πάρτη του" .. Λίγο να έχεις και τον περίγυρο να αρχίζει να σιγοψιθυρίζει "άντε βρε συ...ώρα σου είναι....να παντρευτείς, να κάνεις κανένα παιδάκι", "εγώ πότε θα δω εγγόνι παιδί μου"... Και ναι μπορεί να σου φαίνονται εντελώς γελοία φιλενάδα...εσύ που μπήκες στον κόπο να ρίξεις μια ματιά...Όμως άφησε με να ολοκληρώσω την σκέψη μου, με την απόλυτη ελευθερία που μου έχει δώσει ο "διευθυντής σύνταξης" Παύλος Μπισκοτάκιας! Και καλά..άντε πες ότι έχεις μια σχέση...τύπου μακροχρόνια..που τον έχεις φάει στην μάπα...και αυτός εσένα...γύρω στα 4 χρονάκια...και βάλε... Εκεί θα γυρίσεις και θα αρχίσεις να του βάζεις την ιδέα...σιγά σιγά και υπόγεια... Αν είναι έξυπνος θα την κάνει...αν πάλι σε γουστάρει και σ' αγαπάει..άντε να μας ζήσετε βρε! Και δεν θα επεκταθώ παραπάνω... Τι κάνει όμως μια "σε ένα- δύο χρονάκια πατάω τα 30" και η σκέψη αυτή με πατάει ανελέητα! Η single "λίγο πριν τα 30" το παίζει ιστορία ότι είναι μια χαρά , περνάει τέλεια...δεν έχει ανάγκη κανέναν και τίποτα... Βγαίνει με τις φίλες της..θάβει "τον πρώην που της έφαγε τα καλύτερα χρόνια της ζωής της", ή "τους πρώην που πέρασαν κατά καιρούς", λέει ότι πρέπει απο Δευτέρα να κάνει διάφορα πράγματα (να βρει δουλειά, να γραφτεί στο γυμναστήριο, να αλλάξει την διατροφή της, να κάνει δίαιτα...και μπλά μπλά μπλά...) Αλλά ούτε και εκείνη έχει αποφασίσει ποια θα είναι εκείνη η Δευτέρα... Και "ψάχνεται"! Πριν προλάβεις αγαπητέ αναγνώστη (καλά αν έχει κάτσει να το διαβάσει άντρας αυτό..παρακαλείται να αναρτήσει αντί για σχόλιο το κινητό του!πλακίτσα καλέ....κάνουμε για να περάσει η ώρα...), ή εσύ φίλη αναγνώστρια να με κατηγορήσεις για εμπάθεια...σε πληροφορώ ότι ανήκω σε αυτό το ηλικιακό group που περιγράφω...χωρίς να σημαίνει ότι αυτά που λέω ισχύουν για τις απανταχού "λίγο πριν τα 30" γυναικείες υπάρξεις... Στην τελική όλοι μια αγκαλίτσα θέλουμε απο τα 5 μέχρι και τα 95 μας! Και ναι γιατί είμαστε και πολύ ρομαντικές ψυχούλες κατα βάθος.. Όμως αυτό το άρθρο...έχει έναν και μόνο σκοπό... Να πληροφορήσει τις συνομήλικες το εξής μικρό πραγματάκι: Άντε ας δεχτώ ότι αποφασίζεις να πέσεις στην αγκαλιά ενός μικρότερου ..να έχεις όμως επίγνωση ότι θα είναι για λίγο..να περάσεις καλά...Και μετά να μην κάθεσαι πάνω απο το τηλέφωνο να περιμένεις να χτυπήσει! Αμ δε... ο μικρότερος αυτό που ήθελε ήταν μια ακόμα εμπειρία και προφανώς δεν είναι στην ίδια φάση που εσύ είσαι! Οπότε αντί να αρχίσεις να "κλαίγεσαι ξανά μανά", στις φίλες..στο τηλέφωνο, στο facebook!..κάτσε και σκεψου αυτά που πραγματικά θέλεις βρε baby! Άσε τις μιζέριες και γκρίνιες! Γιατί η ζωή είναι μικρή..και ότι κι αν είσαι...άντρας ή γυναίκα...στην τελική εσύ κάνεις τις επιλογές σου και διαμορφώνεις την ζωή σου...οπότε για το οτιδήποτε σου συμβαίνει πρωταρχικά την ευθύνη την εχείς εσύ και κανείς μα κανείς άλλος!...όπως και τις εκάστοτε συνέπειες! Ελπίζω να μην σε κούρασα εσένα γλυκό πλασματάκι που είχες την υπομονή και έκατσες και διάβασες αυτό το άρθρο! Στην τελική... Αν είναι τόσο "χάλια" το κατεβάζουμε βρε αδερφέ μην βαράς! χαχαχαχα! φιλάκιααα και always have fun σε ότι ηλικία και να είσαι!!!
